Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ

Το βράδυ της Πέμπτης, 11 Ιουλίου, οι μπάτσοι εισβάλλουν στο Αναρχικό Στέκι Ναδίρ, κλέβουν εξοπλισμό του στεκιού, προκαλούν φθορές και συλλαμβάνουν ένα σύντροφο. Παράλληλα, άλλα ένστολα καθίκια συλλαμβάνουν ακόμα ένα σύντροφο, στην περιοχή της Σταυρούπολης, στη Θεσσαλονίκη.
Εμείς δε θα μιλήσουμε για «άδικες διώξεις», για «κλίμα τρομοκράτησης των αγώνων», για το «νέο ολοκληρωτισμό» και άλλα τέτοια. Γιατί γνωρίζουμε πως δεν υπάρχει τίποτα καινούριο σ’αυτά. Είναι, απλά, στιγμιότυπα του αρχέγονου πολέμου μεταξύ δύο ασυμβίβαστων κόσμων: από τη μία πλευρά,βρίσκεται ο σιχαμερός κόσμος της εξουσίας και του υποτακτικού πλήθους της κοινωνικής χαβούζας και από την άλλη, οι αναρχικοί εξεγερμένοι, οι ανυπότακτοι μαχητές του Αρνητικού, όσοι δε σκύβουν το κεφάλι σε κανέναν.
Εμείς δε θα μιλήσουμε ούτε για τους άλλους. Εκείνους, που αυτές τις μέρες κρυφοχαίρονται και ανακουφίζονται. Δεν είναι τώρα ο τόπος και ο χρόνος να το κάνουμε αυτό. Να έχουν, όμως, στο νου τους ότι θα έρθει η ώρα να μιλήσουμε και γι’ αυτά.
Εμείς θα μιλήσουμε για τα αδέρφια μας. Για όλους εκείνους, που περιφρονούν το βόλεμα του ενδοσυστημικού πολιτικού αγώνα και ρίχνονται, χαμογελώντας, στη μάχη. Για όλους εκείνους, που με διάφορα μέσα και από διαφορετικά μετερίζια συμμετέχουν στον αναρχικό πόλεμο και τη διαρκή εξέγερση.
Εμείς θα μιλήσουμε για τα συντρόφια του δικτύου FAI/IRF, για τους μαχητές του ALF και του ELF, για τους περήφανους ιλλεγκαλιστές, τους ληστές τραπεζών αλλά και για εκείνουςτους αγωνιστές, που μας χωρίζουν οι ιδέες, αλλά μας ενώνει το οδόφραγμα του δρόμου και το χαράκωμα του πεδίου της μάχης.
Εμείς θα μιλήσουμε για την αγάπη και την αλληλεγγύη μεταξύ συντρόφων. Για την αδιαπραγμάτευτη και αδιάλλακτη αλληλεγγύη, που σφυρηλατείται στη φωτιά και όχι για τα ανθρωπιστικά κλαψουρίσματα της δημοκρατίας κάθε απόχρωσης.
Για εμάς, έχει λίγη σημασία αν οι σύντροφοι που αιχμαλωτίστηκαν την Πέμπτη έχουν πράξει αυτά τα οποία τους αποδίδονται. Γιατί ξέρουμε πως αυτό το μονοπάτι δεν ξεκινάει στον ένοπλο αγώνα, ούτε τελειώνει εκεί και μπορεί,επίσης,να μη φτάσει εκεί και ποτέ. Είναι ένα μονοπάτι συνείδησης, που έχουμε διαλέξει όλοι εδώ και πολύ καιρό…
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 2 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΝΑΔΙΡ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ
ΖΗΤΩ Η ΜΑΥΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ!

ΟΥΤΕ ΧΙΛΙΟΣΤΟ ΠΙΣΩ!
ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ!

Αναρχικό εγχείρημα A-politiko
 Αναρχικό μεταφραστικό/εκδοτικό εγχείρημα Έρεβος
Αναρχομηδενιστικό εγχείρημα Parabellum
Μέτωπο Αναρχομηδενιστικής Συνείδησης για τη διάχυση του Αρνητικού

Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

Κείμενο για την εισβολή στο Ναδίρ και σύλληψη συντρόφων


ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ
 
«Προς το τέλος τούτης της νύχτας, είναι ανεπίτρεπτη κάθε λιποψυχία. Δε ρισκάρω τίποτα πια» Πωλ Ελυάρ
Κάθε λεπτό, κάθε ώρα, κάθε μέρα που περνά, το ιστορικό κακό έτσι όπως αντιπροσωπεύεται από το κράτος επιτίθεται σε μια κοινωνία που βογκά και αργοπεθαίνει κάτω απ’ τη μπότα του και μέσα στην  παθητικότητα.
Πυροτεχνήματα, όμως, οργής και αντίστασης δεν σταματάνε να σκίζουν αυτή την γενικευμένη νύχτα και άγριες φωνές λύσσας και συνείδησης δεν σταματάνε να γεννάνε εφιάλτες στον εφησυχασμένο και  λουμπενοποιημένο πληθυσμό και να καλούν για ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης και απελευθέρωσης, για την επαναστατική αναγκαιότητα.
Ένα τέτοιο προκεχωρημένο φυλάκιο αντίστασης και άοκνης εργασίας του Αρνητικού υπάρχει, χρόνια τώρα, και το ΝΑΔΙΡ με το διμέτωπο ανειρήνευτο αγώνα του, απ’ τη μία, ενάντια σε κράτος και εξουσία και, απ’ την άλλη, ενάντια στον ρεφορμισμό και σε όλες τις μορφές συνθηκολόγησης του «αναρχικού χώρου», που «χορεύει» πια σύμφωνα με την κρατική ατζέντα και, ενίοτε λειτουργεί ως το μακρύ χέρι της  «Δημοκρατίας». Γι’ αυτό το λόγο αδυσώπητες και συνεχείς είναι οι επιθέσεις και των δύο αυτών πόλων, που φυσικά, αντί να μας τρομάζουν, μας χαλυβδώνουν αφού έχουμε ζήσει και έχουμε δείξει με τις ζωές και τις δράσεις μας ότι «το ιδιαίτερο φθείρεται μαχόμενο». Χθες, οι ειδικές δυνάμεις αυτού του κράτους-οπερέτα, αυτά τα κοπρόσκυλα των ΕΚΑΜ και της αντιτρομοκρατικής εισέβαλαν για μία ακόμα φορά σε αυτό το κέντρο επαναστατικού πολιτισμού και παραδειγματικής αναρχικής δράσης και απήγαγαν ένα σύντροφό μας, ενώ έναν ακόμα άρπαξαν καθοδόν  για το σπίτι του. Φυσικά, η εκδικητική μανία τους δεν    άφησε τίποτα όρθιο, σπάζοντας και καταστρέφοντας τα πάντα, ακόμα και τα είδη υγιεινής!!!
Δε θέλουμε να πούμε τίποτα παραπάνω για αυτήν την υπόθεση, που ακόμα εξελίσσεται. Έχουμε αποδείξει πως δεν είμαστε από αυτούς «που μιλούν και κερδοσκοπούν στις συνελεύσεις και μουτζουρώνουν χαρτιά»…
Εμείς θα συνεχίσουμε αλώβητοι μέσα στα χαλάσματα να μουτζουρώνουμε με τους καπνούς της κοινωνικής μάχης και της ψυχής μας το γκρίζο των εφησυχασμένων συνειδήσεων και των λογικών της ήττας και πουθενά αλλού δε θα αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας, παρά μόνο σε αυτή τη μάχη.
Ούτε βήμα πίσω,
Πάντα ψηλά, λοιπόν, οι μαύρες μας σημαίες…

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΙΔΕΑ ΝΑΔΙΡ, ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.
ΖΗΤΩ Η «FAI» ΚΑΙ Η «ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ» ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΗ ΛΕΠΤΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΙ ΕΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΟΙΚΙΛΟΜΟΡΦΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ.
ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ…
 
Αναρχικό Στέκι Ναδίρ
                                                                                                                            Και
Ανυπότακτοι Σύντροφοι και Αλληλέγγυοι