«Οι κατασκευασμένες και κατευθυνόμενες διώξεις με βάση τα σενάρια και τις εμμονές της αντιτρομοκρατικής θυμίζουν βόμβες διασποράς. Στοχεύουν κάπου για να πλήξουν σε μεγάλη ακτίνα γύρω τους, να καταστρέψουν μια ευρύτερη περιοχή. Αυτή η δίωξη δεν αφορά μονάχα εμένα προσωπικά. Αυτή η δίωξη θέλει να φοβίσει τον καθένα. Να προσέχουμε με ποιούς μιλάμε. Με ποιούς αφισσοκολλούμε. Με ποιούς βγάζουμε έντυπα. Με ποιούς συμπορευόμαστε στις διαδηλώσεις. Με ποιούς ανταλλάσουμε απόψεις στις εκδηλώσεις. Και φυσικά πού πηγαίνουμε. Να εμποτίσουν την καθημερινότητά μας με καχυποψία και φόβο».
Χρήστος Πολίτης, κλειστή φυλακή Γρεβενών, 16 Δεκέμβρη 2010
4 Δεκέμβρη 2010, δύο μέρες πριν τις 6 Δεκέμβρη και τις κινητοποιήσεις που είχαν προγραμματιστεί με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η αντιτρομοκρατική πραγματοποιεί μια ευρεία επιχείρηση εξάρθρωσης της «εγχώριας τρομοκρατίας». Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης συλλαμβάνονται 6 άτομα, ο Κώστας Σακκάς, ο Αλέξανδρος Μητρούσιας, ο Γιώργος Καραγιαννίδης όπως και η Στέλλα Αντωνίου, ο Δημήτρης Μιχαήλ και τέλος ο Χρήστος Πολίτης. Αμέσως τα μήντια παπαγαλίζοντας τα σενάρια και τις οδηγίες της αντιτρομοκρατικής και της ΕΛ.ΑΣ. ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους στην απόδοση κατηγοριών, συνδέουν τους συλληφθέντες με συγκεκριμένες οργανώσεις (από την «καραμπινάτη σέχτα» του Φιλιππάκη, το πέρασμα στη συνομωσία πυρήνων της φωτιάς και τέλος στην άγνωστη «τρομοκρατική» οργάνωση), στήνουν τα γνωστά τους σενάρια στηρίζοντάς τα στη σκιαγράφηση της προσωπικότητας και του ψυχολογικού προφίλ του κάθε συντρόφου και συντρόφισσας.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθούν δυο πράγματα:
Πρώτον, μπροστά στη θέα του ευρεθέντος οπλισμού επιστρατεύεται το νομικό οπλοστάσιο του κράτους για να στηριχτούν οι ήδη προκατασκευασμένες κατηγορίες. Εν μέσω σεναρίων να δίνουν και να παίρνουν από τους τηλεοπτικούς δέκτες και παρότι τα όπλα δεν αποδεικνύεται να έχουν χρησιμοποιηθεί σε κάποια ενέργεια, παρακολουθούμε να αποδίδονται κατηγορίες σχετικές με τη σύσταση «τρομοκρατικής οργάνωσης». Για πρώτη φορά στηρίζονται κατηγορίες για συμμετοχή σε παράνομη οργάνωση χωρίς κατ΄ανάγκη αυτή να κατονομάζεται ενώ γίνεται αναφορά σε «τρομοκρατική» δράση χωρίς οι συγκεκριμένες πράξεις να έχουν τελεστεί.
Δεύτερον, η ίδια η φύση «της υπόθεσης των 6» παρουσιάζει κάποιες ιδιοτυπίες. Σε κείμενό τους οι Μητρούσιας, Καραγιαννίδης και Σακκάς ξεκαθαρίζουν ότι δεν είχαν οποιαδήποτε σχέση ή επαφή με τον Χρήστο Πολίτη και ανάγουν τη δίωξή του ξεκάθαρα σε πολιτική ενώ όσον αφορά τους Μιχαήλ και Αντωνίου δηλώνουν ότι η δική τους δίωξη είναι εκδικητική εξαιτίας των προσωπικών, φιλικών, πολιτικών σχέσεων που διατηρούν. Συγκεκριμένα τώρα για το Χρήστο Πολίτη. Δυο μέρες μετά την απόφαση της τακτικής ανακρίτριας για τη μη προφυλάκισή του σχετικά με την υπόθεση της εμπρηστικής επίθεσης σε οχήματα κατασκευαστικής εταιρίας στο χώρο του εφετείου της Λουκάρεως, συλλαμβάνεται στο πλαίσιο της «αντιτρομοκρατικής επιχείρησης» την 4η Δεκέμβρη, συμπεριλαμβάνεται σε μια δικογραφία που δεν γνωρίζει ούτε καν τους συγκατηγορούμενούς του και τελικά προφυλακίζεται. Το πρώτο «ενοχοποιητικό» στοιχείο στην υπόθεσή του είναι σύμφωνα με τις αναφορές των μπάτσων, ότι εθεάθη σε οδό στον Πειραιά σε κοντινή απόσταση με κάποιον από τους άλλους διωκόμενους, μια μέρα που πράγματι μετέβαινε στο γραφείο του δικηγόρου του προετοιμαζόμενος για την υπόθεση του Εφετείου. Δεύτερο τρανό σημείο ενοχής είναι το ποτό που ήπιε στα Εξάρχεια με ένα άγνωστο άρα και ύποπτο για τις αρχές άτομο, το οποίο προηγουμένως είχε φάει σουβλάκια με κάποιον απ’ τους συγκατηγορούμενούς του(!!).
Με αυτά λοιπόν τα φαιδρά στοιχεία κρατείται απομονωμένος σε κελί 1x3 για μια εβδομάδα ενώ μετά έρχεται η απόφαση της προφυλάκισης και η μεταγωγή του στις φυλακές υψίστης ασφαλείας των Γρεβενών. Να σημειωθεί ότι στις φυλακές Γρεβενών κρατούνται βαρυποινίτες και όχι υπόδικοι (μόλις πρόσφατα μεταφέρθηκε εκεί και ο Χ. Τσάκαλος, μέλος της Σ.Π.Φ.) ενώ η μεγάλη χιλιομετρική απόσταση από τον τόπο διαμονής του, την Αθήνα, δυσχεραίνει την επικοινωνία με φίλους, συντρόφους, συγγενείς και δικηγόρους.
Οι διώξεις για μια «άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση» λύνουν τα χέρια των διωκτικών αρχών. Χωρίς να έχουν συγκεκριμένες «τρομοκρατικές ενέργειες» να αποδώσουν, μπορούν να τσουβαλιάσουν με το ίδιο κατηγορητήριο οποιεσδήποτε δραστηριότητες κάποιου, από πολιτικές επιλογές και κοινωνικές επαφές, μέχρι και παραβατικές δραστηριότητες άσχετες με την υπόθεση.
Στην περίοδο της πολυαναφερόμενης κρίσης τους τα μηνύματα που δίνονται από την κυριαρχία είναι ξεκάθαρα προς όλους. Το ελληνικό κράτος προστατεύει την ύπαρξη του, το κεφάλαιο και τα αφεντικά και προσπαθεί να τους παρέχει την πολυπόθητη ασφάλεια και κοινωνική ειρήνη. Οι αγώνες στο κοινωνικό πεδίο θα χτυπηθούν με κάθε μέσο, οι κοινωνικοί αγωνιστές ανεξάρτητα της δράσης τους θα διωχθούν ή ακόμα θα φυλακισθούν και αυτό ξεκάθαρα προκύπτει από την υπόθεση του Χρήστου. Το κράτος με τον χειρισμό αυτής της υπόθεσης λέει απροκάλυπτα στους υπηκόους του και κυρίως στους αντιστεκόμενους-ες ότι πια ο καθένας και η καθεμιά είναι δυνάμει ένοχος-η. H «αλήθεια» ανήκει στην αντιτρομοκρατική, επαληθεύεται σε κάθε αστυνομικό ρεπορτάζ, σε κάθε απόφαση ανακριτή, σε κάθε πρόταση εισαγγελέα. Δεν έχει σημασία αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν στοιχεία, υπάρχει ή δεν υπάρχει οργάνωση. Η αντιτρομοκρατική ξέρει και είναι παντοδύναμη, μπορεί να βάλει στο στόχαστρο της και να προσπαθήσει να εξοντώσει φυσικά οποιονδήποτε κοινωνικό αγωνιστή και αγωνίστρια. Αν τώρα συρθεί κάποιος «μη ένοχος» στα δικαστήρια και κλειδαμπαρωθεί στις φυλακές, η «αθώωσή» του, αν τελικά υπάρξει ανάλογα με τις σκοπιμότητες, θα αποτελεί επαλήθευση της ορθής λειτουργίας της αστικής δικαιοσύνης.
Όμως ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που μπροστά στις κάνες των όπλων και τον τρόμο της απομόνωσης των κελιών, συνεχίζουν να αγωνίζονται για να αλλάξουν τον εαυτό τους και τον κόσμο, ενάντια στο καπιταλιστικό καθεστώς και τις προσταγές του. Ο Χρήστος Πολίτης είναι ένας από αυτούς, με μακροχρόνια και έντονη κινηματική δράση, όπως και πολλοί άλλοι και άλλες που βρίσκονται στα μπουντρούμια της δημοκρατίας.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΕΦΟΔΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΧΡΗΣΤΟ ΠΟΛΙΤΗ
Πέρασμα, συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης
δραπέτες
Χρήστος Πολίτης, κλειστή φυλακή Γρεβενών, 16 Δεκέμβρη 2010
4 Δεκέμβρη 2010, δύο μέρες πριν τις 6 Δεκέμβρη και τις κινητοποιήσεις που είχαν προγραμματιστεί με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η αντιτρομοκρατική πραγματοποιεί μια ευρεία επιχείρηση εξάρθρωσης της «εγχώριας τρομοκρατίας». Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης συλλαμβάνονται 6 άτομα, ο Κώστας Σακκάς, ο Αλέξανδρος Μητρούσιας, ο Γιώργος Καραγιαννίδης όπως και η Στέλλα Αντωνίου, ο Δημήτρης Μιχαήλ και τέλος ο Χρήστος Πολίτης. Αμέσως τα μήντια παπαγαλίζοντας τα σενάρια και τις οδηγίες της αντιτρομοκρατικής και της ΕΛ.ΑΣ. ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους στην απόδοση κατηγοριών, συνδέουν τους συλληφθέντες με συγκεκριμένες οργανώσεις (από την «καραμπινάτη σέχτα» του Φιλιππάκη, το πέρασμα στη συνομωσία πυρήνων της φωτιάς και τέλος στην άγνωστη «τρομοκρατική» οργάνωση), στήνουν τα γνωστά τους σενάρια στηρίζοντάς τα στη σκιαγράφηση της προσωπικότητας και του ψυχολογικού προφίλ του κάθε συντρόφου και συντρόφισσας.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθούν δυο πράγματα:
Πρώτον, μπροστά στη θέα του ευρεθέντος οπλισμού επιστρατεύεται το νομικό οπλοστάσιο του κράτους για να στηριχτούν οι ήδη προκατασκευασμένες κατηγορίες. Εν μέσω σεναρίων να δίνουν και να παίρνουν από τους τηλεοπτικούς δέκτες και παρότι τα όπλα δεν αποδεικνύεται να έχουν χρησιμοποιηθεί σε κάποια ενέργεια, παρακολουθούμε να αποδίδονται κατηγορίες σχετικές με τη σύσταση «τρομοκρατικής οργάνωσης». Για πρώτη φορά στηρίζονται κατηγορίες για συμμετοχή σε παράνομη οργάνωση χωρίς κατ΄ανάγκη αυτή να κατονομάζεται ενώ γίνεται αναφορά σε «τρομοκρατική» δράση χωρίς οι συγκεκριμένες πράξεις να έχουν τελεστεί.
Δεύτερον, η ίδια η φύση «της υπόθεσης των 6» παρουσιάζει κάποιες ιδιοτυπίες. Σε κείμενό τους οι Μητρούσιας, Καραγιαννίδης και Σακκάς ξεκαθαρίζουν ότι δεν είχαν οποιαδήποτε σχέση ή επαφή με τον Χρήστο Πολίτη και ανάγουν τη δίωξή του ξεκάθαρα σε πολιτική ενώ όσον αφορά τους Μιχαήλ και Αντωνίου δηλώνουν ότι η δική τους δίωξη είναι εκδικητική εξαιτίας των προσωπικών, φιλικών, πολιτικών σχέσεων που διατηρούν. Συγκεκριμένα τώρα για το Χρήστο Πολίτη. Δυο μέρες μετά την απόφαση της τακτικής ανακρίτριας για τη μη προφυλάκισή του σχετικά με την υπόθεση της εμπρηστικής επίθεσης σε οχήματα κατασκευαστικής εταιρίας στο χώρο του εφετείου της Λουκάρεως, συλλαμβάνεται στο πλαίσιο της «αντιτρομοκρατικής επιχείρησης» την 4η Δεκέμβρη, συμπεριλαμβάνεται σε μια δικογραφία που δεν γνωρίζει ούτε καν τους συγκατηγορούμενούς του και τελικά προφυλακίζεται. Το πρώτο «ενοχοποιητικό» στοιχείο στην υπόθεσή του είναι σύμφωνα με τις αναφορές των μπάτσων, ότι εθεάθη σε οδό στον Πειραιά σε κοντινή απόσταση με κάποιον από τους άλλους διωκόμενους, μια μέρα που πράγματι μετέβαινε στο γραφείο του δικηγόρου του προετοιμαζόμενος για την υπόθεση του Εφετείου. Δεύτερο τρανό σημείο ενοχής είναι το ποτό που ήπιε στα Εξάρχεια με ένα άγνωστο άρα και ύποπτο για τις αρχές άτομο, το οποίο προηγουμένως είχε φάει σουβλάκια με κάποιον απ’ τους συγκατηγορούμενούς του(!!).
Με αυτά λοιπόν τα φαιδρά στοιχεία κρατείται απομονωμένος σε κελί 1x3 για μια εβδομάδα ενώ μετά έρχεται η απόφαση της προφυλάκισης και η μεταγωγή του στις φυλακές υψίστης ασφαλείας των Γρεβενών. Να σημειωθεί ότι στις φυλακές Γρεβενών κρατούνται βαρυποινίτες και όχι υπόδικοι (μόλις πρόσφατα μεταφέρθηκε εκεί και ο Χ. Τσάκαλος, μέλος της Σ.Π.Φ.) ενώ η μεγάλη χιλιομετρική απόσταση από τον τόπο διαμονής του, την Αθήνα, δυσχεραίνει την επικοινωνία με φίλους, συντρόφους, συγγενείς και δικηγόρους.
Οι διώξεις για μια «άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση» λύνουν τα χέρια των διωκτικών αρχών. Χωρίς να έχουν συγκεκριμένες «τρομοκρατικές ενέργειες» να αποδώσουν, μπορούν να τσουβαλιάσουν με το ίδιο κατηγορητήριο οποιεσδήποτε δραστηριότητες κάποιου, από πολιτικές επιλογές και κοινωνικές επαφές, μέχρι και παραβατικές δραστηριότητες άσχετες με την υπόθεση.
Στην περίοδο της πολυαναφερόμενης κρίσης τους τα μηνύματα που δίνονται από την κυριαρχία είναι ξεκάθαρα προς όλους. Το ελληνικό κράτος προστατεύει την ύπαρξη του, το κεφάλαιο και τα αφεντικά και προσπαθεί να τους παρέχει την πολυπόθητη ασφάλεια και κοινωνική ειρήνη. Οι αγώνες στο κοινωνικό πεδίο θα χτυπηθούν με κάθε μέσο, οι κοινωνικοί αγωνιστές ανεξάρτητα της δράσης τους θα διωχθούν ή ακόμα θα φυλακισθούν και αυτό ξεκάθαρα προκύπτει από την υπόθεση του Χρήστου. Το κράτος με τον χειρισμό αυτής της υπόθεσης λέει απροκάλυπτα στους υπηκόους του και κυρίως στους αντιστεκόμενους-ες ότι πια ο καθένας και η καθεμιά είναι δυνάμει ένοχος-η. H «αλήθεια» ανήκει στην αντιτρομοκρατική, επαληθεύεται σε κάθε αστυνομικό ρεπορτάζ, σε κάθε απόφαση ανακριτή, σε κάθε πρόταση εισαγγελέα. Δεν έχει σημασία αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν στοιχεία, υπάρχει ή δεν υπάρχει οργάνωση. Η αντιτρομοκρατική ξέρει και είναι παντοδύναμη, μπορεί να βάλει στο στόχαστρο της και να προσπαθήσει να εξοντώσει φυσικά οποιονδήποτε κοινωνικό αγωνιστή και αγωνίστρια. Αν τώρα συρθεί κάποιος «μη ένοχος» στα δικαστήρια και κλειδαμπαρωθεί στις φυλακές, η «αθώωσή» του, αν τελικά υπάρξει ανάλογα με τις σκοπιμότητες, θα αποτελεί επαλήθευση της ορθής λειτουργίας της αστικής δικαιοσύνης.
Όμως ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που μπροστά στις κάνες των όπλων και τον τρόμο της απομόνωσης των κελιών, συνεχίζουν να αγωνίζονται για να αλλάξουν τον εαυτό τους και τον κόσμο, ενάντια στο καπιταλιστικό καθεστώς και τις προσταγές του. Ο Χρήστος Πολίτης είναι ένας από αυτούς, με μακροχρόνια και έντονη κινηματική δράση, όπως και πολλοί άλλοι και άλλες που βρίσκονται στα μπουντρούμια της δημοκρατίας.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ ΕΦΟΔΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΧΡΗΣΤΟ ΠΟΛΙΤΗ
Πέρασμα, συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης
δραπέτες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου