Η Αντιστρατιωτική Πάλη ήταν αντιστρατιωτικό περιοδικό που εκδιδόταν από τις αρχές της δεκαετίας του '80. Η θεματογραφία της ΑΠ εξαντλούταν σε δύο κυρίως ζητήματα: Το πρώτο ήταν το ''Κίνημα μέσα στο στρατό'' και το δεύτερο το ''Κίνημα ενάντια στο στρατό''. Ακολουθεί κείμενο από τεύχος του περιοδικού της ΑΠ στο οποίο αναφέρονται οι στόχοι και οι πολιτικές τοποθετήσεις γύρω από το θέμα του στρατού.
''... Η πραγματικότητα του στρατού ξεπερνά κάθε φαντασία. Αυτή την πραγματικότητα θα προσπαθήσουμε με τις δυνάμεις μας να δώσουμε. Ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο είναι δύσκολο. Όμως η δυσκολία δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο για να αρχίσει επιτέλους κάτι που η αναγκαιότητά του χρονίζει. Θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε όσο πιο ξεκάθαρα μπορούμε την κατάσταση που υπάρχει. Θα βοηθήσουμε κάθε προσπάθεια που γίνεται για να σπάσει η σιωπή γύρω από το ζήτημα στρατός. Θα βοηθήσουμε κάθε προσπάθεια που γίνεται για να σπάσει η τρομοκράτηση και φοβία που υπάρχει γύρω από το στρατό. Θα παλέψουμε για την ανάπτυξη ενός αγωνιστικού κι επαναστατικού κινήματος των φαντάρων ενάντια στο στρατό, για την ανάπτυξη της αλληλεγγύης στους φαντάρους.
Γιατί τελικά ο στρατός δεν είναι κάτι έξω από μας. Είναι μέσα στην καθημερινή μας ρουτίνα. Δεν είναι μια σχέση έξω από την κοινωνία αλλά μέσα σ' αυτήν. Είναι μέσα στο φίλο, τον αδερφό, τον αγαπημένο, το σύζυγο, το παιδί που υπηρετεί και υποφέρει. Είναι στις καθημερινές μας σχέσεις και την υποταγή που συνηθίσαμε από τη μικρή μας ηλικία. Είναι στη βία και την τρομοκρατία που αισθανόμαστε ή που δεχόμαστε. Είναι στα βιώματα που έχουμε από το δικό μας πέρασμα από το στρατό, που μας έχουν αφήσει σημάδια που δε θα σβήσουν σ' όλο το υπόλοιπο της ζωής μας.
Είναι έτσι ο στυλοβάτης του κράτους. Ο πιο ωμός και πάνοπλος μηχανισμός της κρατικής εξουσίας, που διατηρείται στις κρίσιμες στιγμές της χρησιμοποιώντας τον και επιβάλλοντας τις φανερές μορφές δικτατορίας των αφεντικών πάνω στον εργαζόμενο λαό. Αναπόφευκτα η πάλη ενάντια στο στρατό δεν είναι αξεχώριστη από την πάλη ενάντια στην κρατική εξουσία. Γι' αυτό και μια πάλη για την ανάπτυξη ενός κινήματος ενάντια στο στρατό δεν πρέπει να χάνει από τα μάτια της τον τελικό στόχο που είναι η κατάργηση του στρατού. Καμιά άλλη επιδίωξη δεν μπορεί να θεωρηθεί προοδευτική. Ο στρατός είναι ο πιο αντιδραστικός μηχανισμός της εξουσίας και καμιά προοδευτικότητα δεν μπορεί να τον αλλάξει.
Ο μόνος προοδευτικός στρατός είναι αυτός που δεν υπάρχει. Αυτό δε σημαίνει ότι μέσα στις τωρινές συνθήκες δεν πρέπει να γίνεται πάλη για μεταρρυθμίσεις στο στράτευμα. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις και αναγκαίες και απαιτούμενες είναι. Γιατί μέσα από αυτές θα προχωρήσουν πιο ελεύθερα οι διαδικασίες κατάργησης του στρατεύματος. Γιατί δεν είναι στράτευμα ο φαντάρος. Εκείνος που δεν του δίνουν το δικαίωμα να σκέφτεται και να είναι άνθρωπος δεν ανήκει στο μηχανισμό αλλά αποτελεί το λάδι που γρασάρει τα γρανάζια του μηχανισμού.
Με τη συνειδητοποίηση των φαντάρων και την ανάπτυξη ενός επαναστατικού κινήματος θα πλησιάσει και το τέλος του πιο τερατώδικου μηχανισμού που έχει ποτέ δημιουργηθεί. Σ' αυτό θα βάλουμε όλες τις δυνάμεις μας. Γιατί όσες μεταρρυθμίσεις κι αν γίνουν εκείνο που δεν πρέπει να χάνεται από τα μάτια μας είναι ο στόχος: η κατάργηση του στρατού.
Φυσικά μας έχουν συνηθίσει να πιστεύουμε ότι ο στρατός υπερασπίζεται την πατρίδα από τους εχθρούς. Όμως εκείνο που ξέρουμε εμείς είναι ότι οι λαοί δεν είναι εχθροί. Απλώς τους κάνουν εχθρούς τα αφεντικά τους και τους στέλνουν στο σφαγείο που λέγεται πόλεμος. Έτσι πάνω στα κορμιά των εργαζομένων με το αίμα τους ρυθμίζουν τις δικές τους διαφορές, τα δικά τους συμφέροντα. Γιατί ο στρατός είναι σχολή υποψηφίων δολοφόνων και μελλοθανάτων.
Στο κάτω-κάτω ένας οπλισμένος λαός είναι ο καλύτερος εγγυητής για την υπεράσπιση των συμφερόντων του. Όσο για το πόσο χρειάζεται ένας πανίσχυρος στρατός για την αντιμετώπιση του εχθρού το 'χει δείξει έμπρακτα η ελληνική ιστορία στην πολιτική. Οι δικτατορίες ποτέ δεν έγιναν από το λαό. Το αποδείχνει και η κατάσταση στη γειτονική Τουρκία. Τα αδέλφια μας οι τούρκοι εργάτες αποδείχνουν περίτρανα στην πράξη ότι δεν έχουν να μοιράσουν τίποτε μαζί μας. Παλεύουν ενάντια στο κράτος και το στρατό για τη συντριβή και των δυό τους. Έχουν καταλάβει ότι ο στρατός είναι για να χρησιμοποιείται ενάντια στον εχθρό των αφεντικών, τον εργαζόμενο λαό.
Τελειώνοντας θέλουμε να τονίσουμε ότι είναι ανάγκη να παρθούν κι άλλες πρωτοβουλίες πάνω στην προοπτική της ανάπτυξης ενός αγωνιστικού κι επαναστατικού κινήματος των φαντάρων ενάντια στο στρατό. Για την αλληλεγγύη στους φαντάρους. Για την ανάπτυξη της πληροφόρησης και της πάλης ενάντια στο στρατό''.
''... Η πραγματικότητα του στρατού ξεπερνά κάθε φαντασία. Αυτή την πραγματικότητα θα προσπαθήσουμε με τις δυνάμεις μας να δώσουμε. Ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο είναι δύσκολο. Όμως η δυσκολία δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο για να αρχίσει επιτέλους κάτι που η αναγκαιότητά του χρονίζει. Θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε όσο πιο ξεκάθαρα μπορούμε την κατάσταση που υπάρχει. Θα βοηθήσουμε κάθε προσπάθεια που γίνεται για να σπάσει η σιωπή γύρω από το ζήτημα στρατός. Θα βοηθήσουμε κάθε προσπάθεια που γίνεται για να σπάσει η τρομοκράτηση και φοβία που υπάρχει γύρω από το στρατό. Θα παλέψουμε για την ανάπτυξη ενός αγωνιστικού κι επαναστατικού κινήματος των φαντάρων ενάντια στο στρατό, για την ανάπτυξη της αλληλεγγύης στους φαντάρους.
Γιατί τελικά ο στρατός δεν είναι κάτι έξω από μας. Είναι μέσα στην καθημερινή μας ρουτίνα. Δεν είναι μια σχέση έξω από την κοινωνία αλλά μέσα σ' αυτήν. Είναι μέσα στο φίλο, τον αδερφό, τον αγαπημένο, το σύζυγο, το παιδί που υπηρετεί και υποφέρει. Είναι στις καθημερινές μας σχέσεις και την υποταγή που συνηθίσαμε από τη μικρή μας ηλικία. Είναι στη βία και την τρομοκρατία που αισθανόμαστε ή που δεχόμαστε. Είναι στα βιώματα που έχουμε από το δικό μας πέρασμα από το στρατό, που μας έχουν αφήσει σημάδια που δε θα σβήσουν σ' όλο το υπόλοιπο της ζωής μας.
Είναι έτσι ο στυλοβάτης του κράτους. Ο πιο ωμός και πάνοπλος μηχανισμός της κρατικής εξουσίας, που διατηρείται στις κρίσιμες στιγμές της χρησιμοποιώντας τον και επιβάλλοντας τις φανερές μορφές δικτατορίας των αφεντικών πάνω στον εργαζόμενο λαό. Αναπόφευκτα η πάλη ενάντια στο στρατό δεν είναι αξεχώριστη από την πάλη ενάντια στην κρατική εξουσία. Γι' αυτό και μια πάλη για την ανάπτυξη ενός κινήματος ενάντια στο στρατό δεν πρέπει να χάνει από τα μάτια της τον τελικό στόχο που είναι η κατάργηση του στρατού. Καμιά άλλη επιδίωξη δεν μπορεί να θεωρηθεί προοδευτική. Ο στρατός είναι ο πιο αντιδραστικός μηχανισμός της εξουσίας και καμιά προοδευτικότητα δεν μπορεί να τον αλλάξει.
Ο μόνος προοδευτικός στρατός είναι αυτός που δεν υπάρχει. Αυτό δε σημαίνει ότι μέσα στις τωρινές συνθήκες δεν πρέπει να γίνεται πάλη για μεταρρυθμίσεις στο στράτευμα. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις και αναγκαίες και απαιτούμενες είναι. Γιατί μέσα από αυτές θα προχωρήσουν πιο ελεύθερα οι διαδικασίες κατάργησης του στρατεύματος. Γιατί δεν είναι στράτευμα ο φαντάρος. Εκείνος που δεν του δίνουν το δικαίωμα να σκέφτεται και να είναι άνθρωπος δεν ανήκει στο μηχανισμό αλλά αποτελεί το λάδι που γρασάρει τα γρανάζια του μηχανισμού.
Με τη συνειδητοποίηση των φαντάρων και την ανάπτυξη ενός επαναστατικού κινήματος θα πλησιάσει και το τέλος του πιο τερατώδικου μηχανισμού που έχει ποτέ δημιουργηθεί. Σ' αυτό θα βάλουμε όλες τις δυνάμεις μας. Γιατί όσες μεταρρυθμίσεις κι αν γίνουν εκείνο που δεν πρέπει να χάνεται από τα μάτια μας είναι ο στόχος: η κατάργηση του στρατού.
Φυσικά μας έχουν συνηθίσει να πιστεύουμε ότι ο στρατός υπερασπίζεται την πατρίδα από τους εχθρούς. Όμως εκείνο που ξέρουμε εμείς είναι ότι οι λαοί δεν είναι εχθροί. Απλώς τους κάνουν εχθρούς τα αφεντικά τους και τους στέλνουν στο σφαγείο που λέγεται πόλεμος. Έτσι πάνω στα κορμιά των εργαζομένων με το αίμα τους ρυθμίζουν τις δικές τους διαφορές, τα δικά τους συμφέροντα. Γιατί ο στρατός είναι σχολή υποψηφίων δολοφόνων και μελλοθανάτων.
Στο κάτω-κάτω ένας οπλισμένος λαός είναι ο καλύτερος εγγυητής για την υπεράσπιση των συμφερόντων του. Όσο για το πόσο χρειάζεται ένας πανίσχυρος στρατός για την αντιμετώπιση του εχθρού το 'χει δείξει έμπρακτα η ελληνική ιστορία στην πολιτική. Οι δικτατορίες ποτέ δεν έγιναν από το λαό. Το αποδείχνει και η κατάσταση στη γειτονική Τουρκία. Τα αδέλφια μας οι τούρκοι εργάτες αποδείχνουν περίτρανα στην πράξη ότι δεν έχουν να μοιράσουν τίποτε μαζί μας. Παλεύουν ενάντια στο κράτος και το στρατό για τη συντριβή και των δυό τους. Έχουν καταλάβει ότι ο στρατός είναι για να χρησιμοποιείται ενάντια στον εχθρό των αφεντικών, τον εργαζόμενο λαό.
Τελειώνοντας θέλουμε να τονίσουμε ότι είναι ανάγκη να παρθούν κι άλλες πρωτοβουλίες πάνω στην προοπτική της ανάπτυξης ενός αγωνιστικού κι επαναστατικού κινήματος των φαντάρων ενάντια στο στρατό. Για την αλληλεγγύη στους φαντάρους. Για την ανάπτυξη της πληροφόρησης και της πάλης ενάντια στο στρατό''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου